Κυριακή, Μαρτίου 31, 2013

σε οσους αρνουμαστε να γνωρισουμε


αδιαφοροι για το συνολο μιας πολιτιστικης εκφρασης υποταγμενης στους νομους των καιρων
αδιαφοροι για τις μανιερες και τα γουστα καθε τετοιας εκφρασης
αδιαφοροι για καθε υποψια σταδιοδρομιας σε οποιο χωρο αυτη εκφραζει
αδιαφοροι για επαναπαυση σε μια κουφια τιμιοτητα
αδιαφοροι για τη συνθηκολαγνεια του οψιμου ακτιβισμου της παραιτησης
αδιαφοροι για τα υποπτα φαγοποτια και τις σκατογιορτες ξετσιπωτων ψευτοκοινοτητων
αδιαφοροι για αντιληψεις κρισεις ονειρα που μας την εχουν στημενη
αδιαφοροι για καθε φιλια που μας συμπαρασυρει προς την αποδιαρθρωση
αδιαφοροι για καθε αποδειξη σε αυτους που καμωνονται πως δεν καταλαβαινουν
αδιαφοροι για το χρονο που χασαμε για να αναμετρηθουμε με τους προσωπικους μας δαιμονες
αδιαφοροι για καθε χυδαια διανοηση που καμια συνεπεια της δεν προκειται να μετουσιωθει σε πραξη
αδιαφοροι για μια σκυθρωπη ρουτινα βουτηγμενη σε ποταπες προληψεις οπου ολα ειναι υπολογισμενα
αδιαφοροι για γνωμες - απομιμησεις σκεψης που επιδεικνυουν ευκαιριακα επιφανειακα μυαλα  
αδιαφοροι για καθε ταξινομηση στις εγκυκλοπαιδειές τους
ειμαστε περισσοτερο υποχρεωμενοι απο ποτε
-παραφραζοντας πρεβερ-
να εχουμε το ενα ποδι στην υποκειμενικοτητα
το αλλο στον αντικειμενικο κοσμο
και το τριτο στον κωλο των ηλιθιων

4 σχόλια :

χ.ζ. είπε...

Ε ναι ρε φίλε, το να αρνείσαι και να είσαι αδιάφορος σε ότι πλασσάρεται όμορφα εύκολα κι ύπουλα οδηγεί νομίζω αναπόφευκτα στη δημιουργία. Μαζί σου

moN_kouL είπε...

τωρα που το ξανασκεφτομαι βεβαια,
ολη αυτη η συγχρονη κουλτουρα
η υπερασπιση της ηττας δηλαδη
εναντι μιας ζωης που δε βιωθηκε,
ειναι μια παρηγορια.
ενας τροπος να τα βγαζεις περα.
δεν ειναι;


moN_kouL είπε...

___________
σκατα ειναι
___________

χ.ζ. είπε...

Οσο πιο ειλικρινα μπορω: για καποιους σιγουρα ειναι τροπος να τα βγαζουν περα, το εχω δει μπροστα μου. Η υπερασπιση με νυχια και με δοντια της αυταπατης δηλαδη, απεναντι σε μια κραυγαλεα αληθεια, για να διαφυλαχθει αυτο ακριβως: η ζωη που εξαναγκαστικα βιωθηκε και πια δε γυριζει πισω. Και που απαιτει τρομερες προσπαθειες να γινει πραγματικη ζωη, κι οχι προκατ, οπως τοσα χρονια συνηθιστηκε. Με καποιο τροπο το ψεμα χαιδευει πολυ γλυκα το σβερκο μας...